.

.
De omnibus dubitandum est. Tempora mutantur et nos mutamur in illis. Homo sum: humani nil a me alienum puto. Manifesta non eget probatione. Non scholae, sed vitae discimus. Non omnia possumus omnes. Nulla dies sine linea. Nil desperandum. Sapere aude. Nolite timere. Miser, qui numquam miser. Omne ignotum pro magnifico. Cura te ipsum. Si vis pacem para bellum. Concordia res parvae crescunt, discordia vel maximae dilabuntur. Vanitas vanitatum et omnia vanitas. Per scientiam ad salutem aegroti.

kaleką matematyką obliczamy swoją wartość (Emily Dickinson)

niedziela, 21 kwietnia 2013

"gdzież te trąbki srebrzyste"


W domu pełne spiżarnie
łatwo ciało nakarmić,
łatwo je przed podmuchem
zabezpieczyć kożuchem,
lecz jak serce ożywiać,
czymże wzrok uszczęśliwiać,
gdzież te trąbki srebrzyste,
za którymi wędruję.
Noc na niebie ze spichrza
gwiazdy już wysypuje.
Aleksander Rymkiewicz,
fragment wiersza "Rodzinne dzwoneczki"

Autor: o
Etykiety: ,

2 komentarze:

  1. MaRCin G.21 kwietnia 2013 20:50

    "lecz jak serce ożywiać, czymże wzrok uszczęśliwiać", warto mieć w pamięci kilka wspomnień, za pomocą których można to zawsze zrobić.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. xbw21 kwietnia 2013 21:11

      Metoda prosta, tyle, że nie na każdego w pełni podziała. I nie we wszelkich okolicznościach.

      Znalazłam przez przypadek ten cykl (w sumie) wierszy Rymkiewicza, są ciepłe i "przytulne", trochę jak dla dzieci pisane.

      Usuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)