"Coraz to z ciebie, jako z drzazgi smolnej,
Wokoło lecą szmaty zapalone;
Gorejąc, nie wiesz, czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje, ma być zatracone?
Czy popiół tylko zostanie i zamęt,
Co idzie w przepaść z burzą - czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
Wiekuistego zwycięstwa zaranie!"
Cyprian Kamil Norwid, Za kulisami – fragment
motto do powieści Jerzego Andrzejewskiego "Popiół i diament"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz