De omnibus dubitandum est. Tempora mutantur et nos mutamur in illis. Homo sum: humani nil a me alienum puto. Manifesta non eget probatione. Non scholae, sed vitae discimus. Non omnia possumus omnes. Nulla dies sine linea. Nil desperandum. Sapere aude. Nolite timere. Miser, qui numquam miser. Omne ignotum pro magnifico. Cura te ipsum. Si vis pacem para bellum. Concordia res parvae crescunt, discordia vel maximae dilabuntur. Vanitas vanitatum et omnia vanitas. Per scientiam ad salutem aegroti.
kaleką matematyką obliczamy swoją wartość (Emily Dickinson)
sobota, 7 lutego 2009
langsam langsam aber sicher
Powolutku życie toczy się dalej. Czekamy na coś, co ma się wydarzyć, to coś nadchodzi, dzieje się, przechodzi w niebyt przeszłości, znowu na coś czekamy, und so weiter, und so fort. Z punktu do punktu, od wydarzenia do wydarzenia. W etapach dniowych, tygodniowych, miesięcznych. Czasem czekamy całe lata... Niekiedy, czekając, niewiele potrafimy zdziałać, gdyż jesteśmy jednym wielkim oczekiwaniem. Zatem czekać czy nie czekać, oto je pytanko....
Osobiście skłaniam się ku opcji, by nie czekać.
Czekaniu mówimy stanowcze, zdecydowane NIE :)
Nich da?
Subskrybuj:
Posty (Atom)