.

.
De omnibus dubitandum est. Tempora mutantur et nos mutamur in illis. Homo sum: humani nil a me alienum puto. Manifesta non eget probatione. Non scholae, sed vitae discimus. Non omnia possumus omnes. Nulla dies sine linea. Nil desperandum. Sapere aude. Nolite timere. Miser, qui numquam miser. Omne ignotum pro magnifico. Cura te ipsum. Si vis pacem para bellum. Concordia res parvae crescunt, discordia vel maximae dilabuntur. Vanitas vanitatum et omnia vanitas. Per scientiam ad salutem aegroti.

kaleką matematyką obliczamy swoją wartość (Emily Dickinson)

sobota, 5 października 2013

przyk


   

Sierpniowy spacer, okolice Ogrodu Botanicznego. Dziwna wystawa, nawet nie wiem czy była jakoś opisana. Z dzieciństwa pamiętam takie dziwne wystrojstwo wnętrza wiszące na ścianie w domu cioci, okrągłe, pstre i z pomponami zwisającymi ze środka. Kiedy pytałam, co to, ciocia odpowiadała: przyk.






                     zdjęcia: xbw

Autor: o
Etykiety: , ,

2 komentarze:

  1. Agnieszka czyta...5 października 2013 19:11

    Niesamowite. Gobeliny przestrzenne. Piękne przez swoją niepotrzebność :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. xbw7 października 2013 09:37

      Agnieszko, może niepraktyczność, ale niepotrzebność? A o czym, gdyby nie wystawa "przyków", byłby mój post? ;)

      Usuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)